رابطه بین محورهای انتقالی و ساختارهای آغازگر و استمراری در زیر شاخه های زبا نشناسی کاربردی: مورد مجلات بین المللی و داخلی

در چند سال گذشته ساختارهای آغازگری و بلاغی بصورت گسترده ای در ژانر علمی مورد بررسی قرار گرفته اند. در میان محققین این اتفاق نظر وجود دارد که این عوامل پیوستگی در کنار دیگر عوامل موجب رد یا پذیرفته شدن مقالات علمی می شوند. هالند و لیون (2002)بر این باورند که تخطی از این عوامل پیوستگی دلیلی اصلی رد شدن مقالات است. در این تحقیق سعی شده است رابطه بین ساختارهای آغازگری و الگوهای استمرار با محور های انتقال بین مجلات داخلی و بین المللی مورد بررسی قرار بگیرد. به همین منظور, 120 بخش مباحثه مقالات از زیر شاخه های زبانشناسی کاربردی با استفاده از مدل تحلیلی محور های انتقال کانوکسیلاپاذام(2007), مدل ساختارهای آغازگری هالیدی (1985) و مدل اصلاح شده دینز (1974) در مک کیب (1999) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که رابطه معناداری بین ساختارهای آغازگری با محور های انتقال در هر دو گروه وجود دارد. در هر دو مجموعه محور های انتقال تمایل بیشتری به ساختارهای آغازگر موضوعی و تمایل کمتری به ساختارهای آغازگر سگانه دارند. بر خلاف مقالات بین المللی، پراکنش ساختارهای آغازگر در مجلات داخلی بسیار کمتر بود. نتایج همچنین نشان داد که که رابطه معناداری بین الگوهای استمرار با محور های انتقال در هر دو گروه از مقالات وجود دارد. علیرغم شباهت های هر دو گروه در استفاده از الگوهای استمرار خطی و موازی، محور انتقال چهارم تنها محوری بود.